Πριν αρκετούς μήνες είχε πέσει στα χέρια μου το βιβλίο της Julie Meyer, χρηματοδότης κεφαλαίων επιχειρηματικών συμμετοχών, με τίτλο «Καλώς ήρθατε στη χώρα της επιχειρηματικότητας».
Η κ. Meyer λοιπόν, που είναι γεννημένη στις ΗΠΑ και μεγαλωμένη στη Silicon Valley, βρέθηκε στο Λονδίνο αφού είχε ολοκληρώσει ένα master στη Διοίκηση Επιχειρήσεων στο Ινστιτούτο INSEAD και αφού είχε 10 χρόνια professional εμπειρίας στο Παρίσι και τη Βοστώνη. Εκεί ανέπτυξε μία δική της επιχείρηση, η οποία στην συνέχεια εξαγοράστηκε και έκτοτε ασχολείται με start-ups κυρίως του τεχνολογικού τομέα.
Η ιστορία της κ. Meyer μου θύμισε τον Malcolm Gladwell και το βιβλίο του “Outliers” όπου αναλύει και αποδεικνύει ότι για να πετύχει κάποιος τους στόχους του εκτός του ότι πρέπει να ασχοληθεί 10.000 ώρες με το συγκεκριμένο αντικείμενο που τον ενδιαφέρει, θα πρέπει να συντρέχουν κι άλλοι λόγοι όπως το πότε γεννήθηκε, πού μεγάλωσε, από τι οικογένεια προέρχεται…
Ο «Ατομικός Καπιταλισμός»
Η Meyer «προωθεί» κάποιες νέες ιδέες ως προς το πώς εξελίσσεται η επιχειρηματικότητα σε παγκόσμιο επίπεδο βάζοντας στο κέντρο του νέου μοντέλου τον «Ατομικό Καπιταλισμό» όπως τον ονομάζει-το άτομο δηλαδή ως κινητήρια δύναμη, ούτε κυβερνήσεις, ούτε την κοινωνία, ούτε τους οργανισμούς.
Με βρίσκει σύμφωνη ως προς το «άτομο» αλλά όχι ως προς τον «καπιταλιστή». Και αυτό γιατί πιστεύω ότι τα πράγματα μπορούν να προχωρήσουν σ’ ένα μονοπάτι που μπορεί να «δώσει» σ’ όλον τον κόσμο ίσες ευκαιρίες μόνον εάν ο καθένας από εμάς γίνει πραγματικά άνθρωπος (σ’ αυτό το επίπεδο δηλαδή συμφωνώ). Όμως αυτό, εξ ορισμού, δεν μπορεί να συμβεί σε ένα καπιταλιστικό πλαίσιο (δεν νομίζω ότι θα διαφωνήσουν οι οικονομολόγοι).
Το φαινόμενο «Supernova»
Σ’ αυτό το νέο επιχειρηματικό μοντέλο εντάσσεται και ο όρος «Φαινόμενο Supernova», το οποίο δεν είναι τίποτα άλλο παρά μία νέα μορφή χρηματοδοτικού μοντέλου. Και τι σημαίνει πρακτικά αυτό;
Όταν ένας νέος επιχειρηματίας καταφέρει να υλοποιήσει την ιδέα του πχ. μέσω ενός start-up και από «μικρός» γίνει «μεγάλος» σε επίπεδο οικονομικού κέρδους, νιώθει την ανάγκη να βοηθήσει άλλους «μικρούς» επιχειρηματίες να μεγαλώσουν. Φυσικά με το αζημίωτο! (Αν αυτό το «αζημίωτο» είναι βασισμένο στον εθελοντισμό τότε έχουμε πρόβλημα είναι βασισμένο στην αλληλεγγύη τότε αλλάζουν τα πράγματα).
Αυτό το «Φαινόμενο Supernova» θεωρώ ότι μπορεί να αποτελέσει ένα μεταβατικό εξελικτικό βήμα προς τη διαμόρφωση ενός νέου οικονομικοκοινωνικού περιβάλλοντος όπου η ισοτιμία, οι οριζόντιες σχέσεις και η ανακατανομή του πλούτου θα είναι πραγματικότητα. (Κομμουνίστρια δεν είμαι! Αυτό πρέπει να το ξεκαθαρίσω! Απλά έχω ένα integrated όραμα. Ένα όραμα για ένα «σύστημα» που προς το παρόν τουλάχιστον το ονομάζω «Μη-σύστημα» ή αλλιώς «Φυσικό Σύστημα»).
Αυτό το φαινόμενο το βλέπω σαν ένα πρώτο σκαλοπάτι όπου οι «πετυχημένοι οικονομικά», αυτοί δηλαδή που έχουν μαζέψει μεγάλες «ποσότητες» χρήματος τα τελευταία χρόνια, μέσα από την προσωπική δουλειά τους και όχι παίζοντας με φούσκες, «αναγκάζονται» να ξαναρίξουν στην αγορά χρήματα όχι όμως έχοντας ως μοναδικό στόχο να τα πολλαπλασιάσουν. Κινούνται πολλές φορές και με θέληση να λειτουργήσουν αλληλέγγυα προς εκείνους που τους στήριξαν, προσφέροντάς τους υποστήριξη όχι μόνο οικονομική (μέσω επενδύσεων) αλλά και μεταφέροντάς τους την εμπειρία τους.
Δαβίδ & Γολιάθ
Αυτούς τους «μικρούς» επιχειρηματίες η Meyer τους ονομάζει Δαβίδ. Άρα υπάρχουν και οι Γολιάθ, οι οποίοι είναι οι μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες ή/και οι Δαβίδ που έχουν μετατραπεί σε Γολιάθ (Apple). Αυτοί οι Γολιάθ για να μπορέσουν να υπάρξουν θα πρέπει να αλλάξουν την κουλτούρα τους και κατ’ επέκταση και τα επιχειρηματικά τους μοντέλα αν θέλουν να συνεχίσουν να «παίζουν». Θα πρέπει κι αυτοί να ενστερνιστούν αυτό το «Φαινόμενο Supernova» όσο δύσκολο κι αν τους είναι.
Η Νέα Πραγματικότητα
Αισθάνομαι ότι βρισκόμαστε ως κοινωνία, ως οικονομία και ως πολιτισμός μπροστά σε ταχύτατες αλλαγές οι οποίες αν ακολουθηθούν από τον επιχειρηματικό κόσμο θα οδηγήσουν σε μία νέα μορφή του «Υπάρχειν» και του «Επιχειρείν», η οποία θα είναι ένα κλικ πιο κοντά στον τρόπο που λειτουργεί η Φύση.
Υπάρχουν πολλά opportunities σ’ αυτή τη νέα πραγματικότητα όπως διαμορφώνεται. Αρκεί όλοι μας να τα δούμε και να εργαστούμε ομαδικά προς νέες κατευθύνσεις πιο δημιουργικές και πιο ανθρώπινες!
Αρωγός μπορεί να είναι η ίδια η Φύση αν την αφουγκραζόμαστε. Γιατί η νέα πραγματικότητα δεν θα πρέπει να στηρίζεται στον επιχειρηματικό ανταγωνισμό αλλά σε οριζόντια δομημένες ομάδες που θα λειτουργούν με αλληλεγγύη (η Φύση στη βάση της λειτουργεί έτσι).
Ας συμμετέχουμε όλοι σ’ αυτή την ανατροπή ώστε να αλλάξουμε αυτό το παγκόσμιο σκηνικό που καταστρέφει και εμάς και τον πλανήτη μας!
Ας είναι λοιπόν το 2015 ένα έτος αφιερωμένο σ’ αυτήν την προσπάθεια! Τι λέτε;
epixeiro.gr
