Παράταση έως το μέσον του 2017, στις επιχειρήσεις που έχουν ενταχθεί στους αναπτυξιακούς νόμους του 2004 και του 2011, προκειμένου να ολοκληρώσουν τις επενδύσεις τους, θα δώσει το υπουργείο Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού σύμφωνα με απάντηση του υπουργού Οικονομίας Γιώργου Σταθάκη σε επίκαιρη ερώτηση του βουλευτή της Δημοκρατικής Συμπαράταξης Οδυσσέα Κωνσταντινόπουλου.

Αναλυτικά η απάντηση

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΤΑΘΑΚΗΣ (Υπουργός Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού): “Ευχαριστώ για την ερώτηση διότι μου δίνεται η ευκαιρία να προβώ σε κάποια εξαγγελία για τον τρόπο, με τον οποίον θα διαχειριστούμε το πρόβλημα των αναπτυξιακών νόμων. Επιτρέψτε μου εισαγωγικά να πω ότι οι δύο αναπτυξιακοί νόμοι, του 2004 και του 2011, έχουν συσσωρεύσει έναν τεράστιο αριθμό επενδυτικών σχεδίων, περίπου έξι χιλιάδων τριακοσίων.

 Υπάρχουν συμβασιοποιημένες οφειλές περίπου 3 δισεκατομμύρια. Είναι πολύ δύσκολο να αποτυπωθεί το ακριβές επίπεδο, στο οποίο βρίσκεται η κατάσταση των επενδύσεων αυτών. Ο άλλος δείκτης που έχουμε είναι ο δείκτης αυτών από τις τράπεζες, στην περίπτωση που ο επενδυτής έχει εκχωρήσει την απόφαση υπαγωγής στην τράπεζα ως ενέχυρο έναντι δανείου. Αυτό το ποσό είναι 523 εκατομμύρια αυτή τη στιγμή και ως γνωστόν η χρηματοδότηση του αναπτυξιακού νόμου έχει δυο πηγές: το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, στο οποίο υπάρχουν αυτή τη στιγμή συνολικές ανάγκες περίπου 140 εκατομμύρια με διαθεσιμότητα χαμηλότερη αυτή τη στιγμή για το 2015, και το ΕΣΠΑ που είναι 1 δισεκατομμύριο, από το οποίο έχουν απορροφηθεί 765 εκατομμύρια και μένουν ακόμα 240 εκατομμύρια γι’ αυτό το σκοπό.

 Επίσης, επιτρέψτε μου εισαγωγικά να προσθέσω ότι οι αναπτυξιακοί νόμοι είχαν πολλά προβλήματα λειτουργίας της Υπηρεσίας. Έχουν επιβληθεί πρόστιμα από την Κομισιόν και έχουν γίνει δύο διαδοχικά σχέδια, ένα από προηγούμενες κυβερνήσεις κι ένα –αυτό που υπέβαλα πρόσφατα τον Ιούνιο- για να αναβαθμολογηθεί η Υπηρεσία και να μπορεί να διαχειρίζεται πόρους και ταυτόχρονα να ξεπαγώσουν οι πόροι που είχαν παγώσει -περίπου 800 εκατομμύρια- όταν ήρθαμε στην Κυβέρνηση. Εμείς ταυτόχρονα αναγνωρίζουμε ότι υπάρχουν ακόμα πάρα πολλά προβλήματα όπως τεράστια καθυστέρηση, αναφορικά με την αξιολόγηση των επενδύσεων, την ανταπόκριση στα αιτήματα για ελέγχους κ.ο.κ. Αποφασίσαμε, λοιπόν, να δώσουμε την εξής λύση στον αναπτυξιακό νόμο και στους δυο υπάρχοντες, πρακτικά, ενοποιώντας τους αναπτυξιακούς νόμους.

 Αυτό που προτιθέμεθα θα κάνουμε είναι το εξής: Να δοθεί παράταση δεκαοκτώ μηνών από την 1.1.2016 μέχρι τα μέσα του 2017, που θα περιλαμβάνει και τους δυο νόμους, κάποιες κατηγορίες επενδύσεων που έχουν πάρει ήδη παράταση μέχρι τέλους του 2016 και κάποιες μέχρι τέλους του 2015. Αδιακρίτως του ποιες έχουν πάρει παράταση και στις δυο κατηγορίες θα δοθούν δεκαοκτώ μήνες παράταση για ολοκλήρωση των επενδύσεων. Σε αυτό θα ενταχθούν μόνο οι επιχειρήσεις που έχουν κάνει αίτημα, έχουν ολοκληρώσει ή εντός εξαμήνου θα κάνουν αίτημα για ολοκλήρωση του 50% του έργου. Το επαναλαμβάνω. Οι επιχειρήσεις οι οποίες ως γνωστόν έχουν πάρει την προκαταβολή και φτάνουν στο κρίσιμο σημείο του 50% της ολοκλήρωσης του έργου στην οποία περίπτωση κάνουν νέο αίτημα για έλεγχο, αυτές οι επιχειρήσεις που ή έχουν ήδη κάνει αίτημα ή έχουν ολοκληρώσει το 50% και βρίσκονται ήδη στο παραπάνω σημείο ή το ολοκληρώνουν εντός του επόμενου εξαμήνου και κάνουν αίτημα, αυτές οι επιχειρήσεις θα τύχουν της ευνοϊκής διαδικασίας του δεκαοκταμήνου για να ολοκληρώσουν τις επενδύσεις τους.

 Όλες οι άλλες επιχειρήσεις, οι οποίες δεν θα κάνουν αίτημα ή δεν έχουν κάνει αίτημα, απεντάσσονται αυτόματα τον Ιούνιο του 2016, αυτές δηλαδή οι οποίες δεν έχουν ή δεν μπορούν να φτάσουν στο 50% της επένδυσης μέχρι τα μέσα του 2016. Αυτές, λοιπόν, που δεν θα κάνουν αίτημα απεντάσσονται αυτόματα. Όμως, έχουν μια ευκαιρία. Εάν για οποιοδήποτε λόγο το αρχικό επενδυτικό σχέδιο -το οποίο μπορεί να έχει γίνει σε μια περίοδο πριν από την κρίση ή στη διάρκεια της κρίσης- αντιμετώπιζε τις δυσκολίες κ.λπ. και δεν θέλουν να το αναπροσαρμόσουν προς τα κάτω, δηλαδή να φτιάξουν ένα μικρότερο πιο ευέλικτο επενδυτικό σχέδιο, θα διαμορφώσουμε όλες τις προϋποθέσεις να υποβάλουν το νέο επενδυτικό τους σχέδιο πιο ευέλικτο, πιο μικρό, πιο συμβατό με τις δυνατότητες που έχουν, ώστε πάλι εντός αυτών των προθεσμιών να μπορέσουν να προχωρήσουν στην επένδυση αυτή. Αυτή είναι η λύση, την οποία προτείνουμε.

Επιπρόσθετα, κάνουμε δύο πράγματα. Πρώτον, για αυτές τις επενδύσεις που έχουν ολοκληρωθεί και οι οποίες για διάφορους λόγους έχουν βαλτώσει, θα προωθήσουμε όσο το δυνατό γρηγορότερα την αξιολόγηση, την αντιμετώπιση των προβλημάτων που έχουν και πιθανόν ένα κανονιστικό πλαίσιο, με το οποίο να μπορούμε -ανάλογα με τι παρέκκλιση έχουν κάνει από το αρχικό τους επενδυτικό σχέδιο, η οποία εμποδίζει την καταβολή των επενδυμένων χρημάτων τους- να έχουμε όχι μόνο το 10% της απόκλισης, αλλά μια κατηγοριοποίηση με την οποία θα πάρουν λιγότερα χρήματα λόγω παρεκκλίσεων που έχουν κάνει. Όμως, μέσα από κάποιους κανόνες θα μπορέσουν να πάρουν το μεγαλύτερο δυνατό ποσό, μετά από μια συμφωνία και γρήγορα. Και μιλώ για εκείνες που έχουν ολοκληρωθεί και λειτουργούν οι επενδύσεις και για διάφορους λόγους, επειδή ήταν πολύ ανελαστικοί και γραφειοκρατικοί οι δύο προηγούμενοι νόμοι, υπάρχει πρόβλημα, ώστε να μπορέσουμε να αυξήσουμε την ελαστικότητά τους, για να μπορέσουν να αποζημιωθούν οι άνθρωποι οι οποίοι έχουν κάνει τις επενδύσεις και δουλεύουν οι επιχειρήσεις τους.

Για το σκοπό αυτό και για τη γρήγορη αξιολόγηση όλων των προηγούμενων σημείων στους ογδόντα εξωτερικούς συνεργάτες που χρησιμοποιούμε ήδη από τους καταλόγους των μηχανικών του ΤΕΕ και των οικονομολόγων του Οικονομικού Επιμελητηρίου θα προστεθούν άλλοι διακόσιοι, οι οποίοι θα περάσουν γρήγορη εκπαίδευση και θα επιταχύνουν τον ρυθμό αξιολόγησης, ολοκλήρωσης και λειτουργίας αυτού του νόμου. Τελευταίο σημείο είναι το θέμα της χρηματοδότησης. Δεν έχουμε οριστικές απαντήσεις. Είναι πολύ καλές οι προτάσεις και τις λαμβάνουμε σοβαρά υπ’ όψιν μας για συμπληρωματικές μορφές χρηματοδότησης του νόμου, εφόσον υπάρχουν περιορισμοί αυτή τη στιγμή. Είμαστε σε επαφή με την ΕΤΕπ και με την EBRD και υπάρχει μια γενικά θετική ανταπόκριση και από τις δύο. Η βασική τους σκέψη είναι ότι ανάλογα με τη ροή των εθνικών πόρων, θα υπάρχει και μια ανάλογη ροή ευρωπαϊκών πόρων προς αυτό τον σκοπό.”