Σύμφωνα, λοιπόν, με την έρευνα, το 81% των ερωτηθέντων έχουν θετική ή πολύ θετική άποψη για την επιχειρηματικότητα, ενώ μόλις το 4% έχει αρνητική ή πολύ αρνητική γνώμη. Οπως σημειώνουν οι συγγραφείς της έρευνας, η αποδαιμονοποίηση αυτή της επιχειρηματικότητας μπορεί να αποδοθεί στην οικονομική κρίση και στην ανάγκη για επενδύσεις, καθώς και στην αντίστοιχη απομυθοποίηση του κράτους και των απεριόριστων δυνατοτήτων του. Η θετική γνώμη για την επιχειρηματικότητα δεν συνεπάγεται και θετική γνώμη για τους επιχειρηματίες. Πολύ λιγότεροι, και συγκεκριμένα το 47%, έχουν θετική άποψη για τους επιχειρηματίες, ενώ το 15% έχει αρνητική γνώμη. Με άλλα λόγια, οι Ελληνες φοιτητές αναγνωρίζουν τη σημασία της επιχειρηματικότητας, αλλά δεν έχουν πεισθεί ότι οι Ελληνες επιχειρηματίες έχουν σταθεί στο ύψος των περιστάσεων.
Σε αντίθεση με προηγούμενες έρευνες και παρά το γεγονός ότι η ανεργία των νέων ανέρχεται στην Ελλάδα στο 48,6%, βασικότερο κίνητρο για την έναρξη επιχειρηματικής δραστηριότητας είναι η δυνατότητα για δημιουργία σε ποσοστό 66%. Η επιχειρηματικότητα ως εναλλακτική λύση στην ανεργία συγκεντρώνει μόλις 19% και αποτελεί το έκτο κατά σειρά κίνητρο.
Το παραπάνω συνδέεται με ένα ακόμη εύρημα της έρευνας, αυτό που σχετίζεται με τα χαρακτηριστικά της επιχείρησης που θα ήθελαν να ξεκινήσουν οι νέοι. Κατ’ αρχάς, το 43% των ερωτηθέντων έχει σκεφθεί σοβαρά να κάνει μια νέα επιχειρηματική προσπάθεια, ενώ το 30% έχει την πρόθεση να κάνει μία νέα επιχειρηματική προσπάθεια στο άμεσο μέλλον. Την προτίμηση των περισσότερων (27%), ως κλάδος δραστηριοποίησης των δυνητικών επιχειρηματιών, συγκεντρώνει η πληροφορική και οι τηλεπικοινωνίες, με τον τουρισμό (10%) σε μεγάλη απόσταση. Η εστίαση/διασκέδαση βρίσκεται αρκετά χαμηλά, συγκεντρώνοντας ποσοστό μόλις 6%.
Αυτό, τέλος, που κυρίως ζητούν οι νέοι από το κράτος και που τους διαφοροποιεί με παλαιότερες γενιές επιχειρηματιών, οι οποίοι είχαν μεγάλο βαθμό εξάρτησης από τις επιδοτήσεις και τις δημόσιες συμβάσεις είναι η μείωση της γραφειοκρατίας (63%).