Κάπου είχα διαβάσει πως ο φόβος είναι ο μεγαλύτερος «κλέφτης» των ονείρων. Συμφωνώ πέρα για πέρα με αυτό τον χαρακτηρισμό. Τι θα γίνει αν προσπαθήσω και αποτύχω; Τι θα γίνει αν γελοιοποιηθώ; Αν οι κόποι μου δεν δικαιωθούν; Αυτές είναι ερωτήσεις που γυρνούν στο μυαλό των περισσότερων ανθρώπων, όταν έρχεται η στιγμή να αποφασίσουν αν θα προσπαθήσουν να πετύχουν ένα στόχο.
Από παιδί θυμάμαι η αποτυχία να τιμωρείται. Να είναι επίπονη. Αν δεν πήγαινα καλά στο σχολείο, θα τιμωρούμουν με ένα 09 στον έλεγχο. Οι γονείς μου με τιμωρούσαν με την σειρά τους, κόβοντάς μου την τηλεόραση, την βόλτα, το χαρτζιλίκι ή και τα 3. Θυμάμαι έτρεμα στην ιδέα της αποτυχίας και της αναμενόμενης τιμωρίας.
Όταν ενηλικιώθηκα ο φόβος της αποτυχίας με ακολούθησε. Θυμάμαι να δουλεύω στο αεροδρόμιο και να συνειδητοποιώ πως μπορώ να δημιουργήσω εισόδημα μέσω internet και να παραιτηθώ από την δουλειά μου. Εκείνη την εποχή αυτή η προοπτική μου φαινόταν κάτι το ουτοπικό. Όταν σκεφτόμουν να το προσπαθήσω με έπιανε ο γνωστός φόβος. Αν αποτύχω; Τι θα γίνει;
Τελικά ξεκίνησα. Η πρώτη μου προσπάθεια ήταν απογοητευτική. Μετά από πολύ δουλειά και αφού επένδυσα 1,000€ για την κατασκευή μιας ιστοσελίδας, κέρδισα κάπου στα 30€. Δεν ήταν το αποτέλεσμα που ήθελα αλλά παρ ‘ όλα αυτά δεν εγκατέλειψα. Συνέχισα να προσπαθώ ώσπου τα 30€ έγιναν 50€, τα 50€ έγιναν 500€, ώσπου κατέληξα να κερδίζω χρήματα που μου επέτρεψαν να παραιτηθώ από την δουλειά μου και να αφιερωθώ στο internet marketing.
Όταν αποφάσισα να παραιτηθώ το στομάχι μου έκανε σπασμούς για 3 ημέρες. Ήμουν τρομοκρατημένος. Οι ίδιες ερωτήσεις στριφογύριζαν στο μυαλό μου. Τι θα γίνει αν παραιτηθώ και δεν τα καταφέρω; Είναι απίστευτο σε τι δοκιμασίες βάζουμε τον εαυτό μας. Τις περισσότερες φορές οι κίνδυνοι είναι δημιούργημα της δικής μας φαντασίας.
Πλέον έχω συνειδητοποιήσει ότι η αποτυχία είναι μέσα στην ζωή. Το πόσο επίπονα θα την βιώσω είναι δικό μου θέμα. Εξαρτάται από το κατά πόσο θα δω την αποτυχία σαν κάτι θετικό, σαν ένα χρήσιμο μάθημα ή θα αρχίσω να μαστιγώνω τον εαυτό μου για τα λάθη που έκανα. Όλοι όσοι έχουν πετύχει πράγματα σε αυτή την ζωή έχουν να θυμούνται τρανταχτές αποτυχίες στην πορεία. Η αποτυχία είναι κομμάτι της επιτυχίας.
Όταν πιάνω τον εαυτό μου να φοβάται, προσπαθώ να στρέψω την προσοχή μου στο γεγονός πως μέχρι στιγμής κάθε αποτυχία ήταν απαραίτητη. Πως με έβαλε στον σωστό δρόμο. Πως δεν είναι αποτυχία αλλά ανατροφοδότηση. Είναι μέρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Αποτυχία θα είναι αν εγκαταλείψω. Τότε ναι έχω αποτύχει, αλλά αν δεν εγκαταλείψω είναι απλά ένα μάθημα. Μία εμπειρία που θα με σπρώξει ξανά στον σωστό δρόμο.
Με αυτό το άρθρο θέλω να σου πω πως αν θέλεις να πετύχεις κάτι στην ζωή σου, αν έχεις όνειρα και φιλοδοξίες, είναι λογικό να φοβάσαι την αποτυχία. Αυτό που έχει σημασία είναι να μην επιτρέψεις στον φόβο να σε σταματήσει. Ο φόβος αυτός υπάρχει όχι επειδή δεν μπορείς να τα καταφέρεις, αλλά επειδή για να τον πετύχεις θα πρέπει να βγεις από την ζώνη άνεσής σου.
Αυτοί είναι οι στόχοι που αξίζουν να πετύχεις. Οι στόχοι που θα σε αναγκάσουν να τεντωθείς, να εξελιχθείς και να βγεις έξω από την ζώνη άνεσής σου. Σημασία δεν έχει τόσο ο στόχος, αλλά αυτός που θα πρέπει να γίνεις για να τον πετύχεις. Δεν μετράει το τι θα πετύχεις αλλά το ποιος γίνεσαι.
Δεν μπορείς να εξαφανίσεις τον φόβο της αποτυχίας. Μπορείς όμως να τον αγνοήσεις. Η ζωή είναι μικρή. Μην του επιτρέπεις να σε σταματήσει. Βρες το θάρρος και διεκδίκησε την ζωή που σου αξίζει.
