Περίπου πριν από ενάμιση χρόνο προσλήφθηκα σε μια νεοσύστατη εταιρία. Γιατί προσλήφθηκα; Ήμουν όντως κατάλληλος για τη θέση; Φυσικά και όχι. Ο εργοδότης μου όμως ήταν πολύ αισιόδοξος και θεωρούσε πως θα έβρισκε πολύ σύντομα τη χρηματοδότηση που χρειαζόταν για να απογειωθεί η εταιρία (την οποία σημειοτέον την έτρεχαν κυριολεκτικά δύο άτομα κι εγώ τότε σπούδαζα δυο διαφορετικά πράγματα ταυτόχρονα). Οπότε θεώρησε σωστό να προσλάβει κάποιον σαν εμένα, με σχεδόν καθόλου εργασιακή εμπειρία, αλλά με πολύ όρεξη για δουλειά.

Μεταφέρομαι στο σήμερα. Σιγά σιγά η εταιρία ξεμένει από χρήματα, μόνο τώρα πρόσφατα ξεκίνησαν διαπραγματεύσεις με μερικούς επενδυτές. Πέρα από αυτή τη μικρή αλλαγή εξακολουθούμε να είμαστε μια εταιρία που απαρτίζεται από δυο άτομα μόνο κι εγώ εξακολουθώ να είμαι στη διαδικασία της εκμάθησης. Σίγουρα ανεπτυχθήκαμε αλλά δεν είμαστε σε καμία περίπτωση κοντά στο στόχο μας. Το πρόβλημα ήταν εμφανές εξαρχής, υπήρχε έλλειψη ηγεσίας. Κι αυτό το μάθαμε με το δύσκολο τρόπο.

Η υψηλή θέση δεν σημαίνει απαραίτητα και ηγεσία

Το γεγονός οτι είσαι υψηλά υφιστάμενος στην επιχείρησή σου, αυτό δεν σε κάνει αυτόματα ηγέτη. Ο τίτλος σου μόνο δεν πρόκειται να κάνει τους συναδέλφους σου ούτε να σε σέβονται ούτε να σε εμπιστεύονται. Αυτό είναι ένα στοίχημα που πρέπει να κερδίσεις με την αξία σου. Η θέση αυτή δεν είναι κληρονομική, αλλά επίκτητη. Το είναι κανείς ηγέτης είναι κάτι που πηγάζει φυσικά από μέσα σου και φαίνεται στον χαρακτήρα σου σε κάθε πτυχή της καθημερινότητάς σου.

Οι καλύτεροι ηγέτες στον επιχειρηματικό κόσμο θα ξεχώριζαν ακόμα κι αν όλοι κυκλοφορούσαν με δεμένα μάτια, γιατί είναι ένα χαρακτηριστικό που το νιώθεις, δεν το βλέπεις. Αυτό ήταν και το πρόβλημα με το δικό μου αφεντικό, περίμενε όλα να γίνονται με το δικό του τρόπο, και μάλιστα το απαιτούσε, ανεξαρτήτως αν εγώ συμφωνούσα μαζί του ή όχι.

Οι προσλήψεις που κάνεις αντικατοπτρίζουν την ικανότητά σου να διευθύνεις

Αν επιλέγεις να προσλαμβάνεις τους φίλους σου, ή φίλους φίλων σου, είσαι αδύναμος χαρακτήρας. Αν επιλέγεις να προσλαμβάνεις τον πρώτο τυχόντα που μπαίνει στο γραφείο σου, είσαι αδύναμος χαρακτήρας. Οι πράξεις σου είναι αυτές που σε καθορίζουν. Επιλέγεις να χτίσεις μια επιχείρηση από το μηδέν, και καλά κάνεις. Αλλά αν προσπαθείς να το κάνεις με τον εύκολο τρόπο βαδίζοντας σε μονοπάτια που είναι σίγουρα και δεν παίρνεις κανένα ρίσκο ούτε δοκιμάζεις καινοτόμα πράγματα, δεν πρόκειται ποτέ να πετύχεις. Το πιστεύω ειλικρινά πως δεν έπρεπε να είχα προσληφθεί εξαρχής για να αναλάβω τη διεύθυνση μάρκετινγκ, όσο κι αν το ήθελα. Δεν ήμουν έτοιμος.

«Οι αρχηγοί είναι αυτοί που θα πρέπει να δημιουργούν ένα καλό και υγειές περιβάλλον που θα εμπνέει τους υπαλλήλους, που θα συνεισφέρει στην εξέλιξη της επιχείρησης και που θα προσφέρει μια καλύτερη εμπειρία στους πελάτες της», αναφέρει ο David Nelms, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του Discover.

Ένας ηγέτης που επιλέγει να προσλάβει κάποιον από ανασφάλεια και όχι επειδή πραγματικά το αξίζει, έχει χάσει το παιχνίδι. Το να προσλαμβάνεις καλά άτομα δεν αρκεί για την μακροζωία μιας επιχείρησης.

Οι αντιδράσεις σου είναι πολύ σημαντικές

Είναι πραγματκά ενοχλητικό να πηγαίνεις σε μια εκδήλωση ή σε κάποια παρουσίαση και να βλέπεις ένα άνθρωπο που βρίσκετσαι σε ηγετική θέση να λυγίζει κάτω από την κριτική ή ερωτήσεις που τον φέρνουν σε δύσκολη θέση. Ειδικά όταν ειπώνονται ατάκες όπως «Αν δεν με είχατε διακόψει…» ή «Αν είχαμε περισσότερο χρόνο…» με κάνουν να ντρέπομαι. Θα περίμενε κανείς πως ένας αρχηγός θα ένιωθε στα νερά του περιστοιχισμένος από τα μέλη της ομάδας του αντί να νιώθει άβολα. Θεωρώ πως δεν υπάρχει ουσιαστικός λόγος για κάτι τέτοιο.

Σίγουτα οι αντιδράσεις είναι πάντοτε αυθόρμητες, αλλά πιστεύω πως οι πολύ αυθόρμητες μπορούν να ελεγχθούν.

Όταν υποδεικνύεις τον υπαίτιο, δεν γίνεσαι αυτομάτως κακός

Όταν γίνεται κάποιο λάθος δεν είναι κακό να υποδείξεις το ποιος είναι ο υπεύθυνος (εφόσον φυσικά αυτή η «κατηγορία» γίνει με σωστό τρόπο και όχι για να καταδικάσεις έναν συνάδελρφο). Η πράξη αυτή δεν σε κάνει κακό, αλλά αντίθετα, σε κάνει ηγέτη. Το να αφήνεις τα πράγματα ανείπωτα ή να υποθέτεις πως το θέμα απλά κάποια στιγμή θα «ξεφουσκώσει» είναι δείγμα ερασιτεχνίας. Ο ερασιτέχνης είναι αυτός που δεν πρόκειται να καθίσει να αντιμετωπίσει ένα πρόβλημα.

Αν θέλεις να λέγεσαι αρχηγός θα πρέπει να συμπεριφέρεσαι κατ΄αυτόν τον τρόπο σε όλες τις πτυχές της ζωής σου, από τη δουλειά μέχρι το σπίτι. Γι΄αυτό, αν παρουσιαστεί κάποιο πρόβλημα μην λακίσεις μπροστά στη δυσκολία και ανάλαβέ το προσωπικά. Στη δική μου την περίπτωση λόγου χάρη, όταν εγώ ή ένας από τους λίγους συναδέλφους μου κάναμε κάποιο λάθος, ο διευθυντής μας απλά προχωρούσε παρακάτω χωρίς να το αντιμετωπίζει όπως θα έπρεπε, πράγμα που όπως είναι φυσικό ήταν μεγάλο σφάλμα γιατί το πρόβλημα σιγά σιγά λάμβανε μεγάλες διαστάσεις.

Ο προγραμματισμός δεν είναι το δυνατότερο σημείο του κάθε αρχηγού, αλλά όταν πρόκειται να αναλάβεις μια νέα επιχείρηση θα πρέπει σίγουρα να έχεις ένα σχέδιο Α, Β,Γ, μην σου πω και Δ

Σίγουρα δεν είναι απαγορευτικό να προσαρμόζεσαι στην πορεία αλλά αυτό είναι ένα αρκετά επίφοβο μονοπάτι. Είναι το λάθος που κάναμε κι εμείς στη δική μας επιχείρηση. Η παραγωγή εκτινάχτηκε από το επίπεδο 1 στο επίπεδο 10 ενώ το προϊόν είχε λιγότερους από 1000 ενεργούς χρήστες. Όπως ηταν αναμενόμενο βγήκαμε εκτός προγράμματος και αυτό μας στοίχησε πολύ. Όλοι οι επιχειρηματίες πρέπει να θυμούνται πως το management έχει να κάνει με την οργάνωση και το λέγειν, ενώ η ηγεσία με την γαλούχιση και την ενίσχυση.