του Αντώνη Γαβαλά |

Στην παραγωγική ανθρώπινη κοινωνία υπάρχουν εκείνοι που σκέφτονται κι εκείνοι που εφαρμόζουν, εκείνοι που σχεδιάζουν κι εκείνοι που πωλούν. Ο καθένας τους επιτελεί σημαντικό έργο και αποτελεί πολύτιμο κομμάτι της παραγωγικής αλυσίδας, είτε πρόκειται για γνώση είτε για προϊόντα και υπηρεσίες, μέχρι τους τελικούς αποδέκτες.

Υπάρχει μια τάση όμως να αμείβονται και να ανταμείβονται περισσότερο εκείνοι που έρχονται σε άμεση επαφή με τους τελικούς καταναλωτές. Η κοινωνία μας δίνει μεγαλύτερη αξία σε εκείνους που «πωλούν». Υπάρχει μια λανθασμένη αντίληψη πως εκείνοι είναι που δημιουργούν χρήμα για μια επιχείρηση. Το χρήμα όμως παράγεται από το ίδιο το προϊόν, το οποίο πρέπει πρώτα κάποιοι να το δημιουργήσουν. Παρ’ όλα αυτά, συνηθίζεται εκείνοι που θα έρθουν σε τελική επαφή με τον πελάτη, και θα φέρουν το φυσικό χρήμα, να είναι εκείνοι που θα ανταμειφθούν περισσότερο, για παράδειγμα με επιπλέον μπόνους.

Χρήμα όμως δε σημαίνει κομμάτια από χαρτί, αντίθετα αντιπροσωπεύει την έννοια της αξίας η οποία δημιουργείται σε κάθε στάδιο της παραγωγικής διαδικασίας. Για να πωληθεί ένα προϊόν χρειάζεται κάποιος να το σχεδιάσει, να το κατασκευάσει, να το προωθήσει, καθώς και να το υποστηρίξει πριν και μετά την πώληση. Επιπλέον, για να κάνουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι τη δουλειά τους, χρειάζεται να υπάρχουν και κάποιοι άλλοι που θα διατηρούν την επιχείρηση σε λειτουργία ώστε να ικανοποιεί τις ανάγκες των καταναλωτών.

Όλοι αποτελούν ισάξια μέρη μιας αλυσίδας που δημιουργούν την τελική αξία για μια επιχείρηση. Αν δεν ήταν κάθε άτομο απαραίτητο δε θα υπήρχε λόγος να βρίσκονται κάτω από την εργοδοσία της. Η επιχείρηση είναι ένας ζωντανός οργανισμός που χρειάζεται κάθε της μέρος και δουλεύει ως συνεκτική ομάδα για να διατηρηθεί στη ζωή και να αναπτυχθεί. Κάθε εργαζόμενος έχει έναν συγκεκριμένο και σημαντικό ρόλο ανεξάρτητα από την ιεραρχική βαθμίδα.

Οι διαφορές που υπάρχουν στους μισθούς των εργαζομένων (πρέπει να) οφείλονται στη διαβάθμιση των ευθυνών που συνήθως συνδέονται με την ιεραρχία. Όταν όμως πρόκειται η επιχείρηση να ανταμείψει επιπλέον τους ανθρώπους της με ένα σύστημα όπως τα μπόνους, με βάση την κερδοφορία, τότε πρέπει όλοι να ανταμειφθούν ανάλογα. Αυτό που προτείνω είναι να αντιμετωπίζεται ο οργανισμός ως ένα ενιαίο κι αδιαίρετο σύνολο, το οποίο αποτελείται από αλληλοεξαρτώμενα μέρη (άτομα) με έναν κοινό σκοπό, να συνεχίζουν να υφίστανται ως οντότητα και να ικανοποιούν κερδοφόρα τις ανάγκες της αγοράς στόχου.

Αντιμετωπίστε τους ανθρώπους σας ισάξια και δημιουργήστε ένα δίκαιο σύστημα ανταμοιβών. Εκείνοι με τη σειρά τους θα αυξήσουν την προσπάθειά τους και θα αφιερώσουν το χρόνο και τις ιδέες τους (ως σύνολο) για να ικανοποιήσουν καλύτερα τις ανάγκες της αγοράς και να αναπτύξουν τον οργανισμό στον οποίο εργάζονται. Κάθε άτομο μέσα στην επιχείρησή σας δημιουργεί αξία που τελικά μεταφράζεται σε χρήμα.Ανταμείψτε τους ανάλογα με την προσπάθειά τους και τη συνολική τους συνεισφορά, αξίες οι οποίες δεν μπορούν να αντιπροσωπευθούν άμεσα στα στατιστικά των πωλήσεων. Το να φέρνεις στην επιχείρηση χρήμα και το να δημιουργείς χρήμα αποτελούν διακριτές έννοιες.

Το χρήμα δε δημιουργείται μόνο από εκείνους που το φέρνουν!