Εδώ και αρκετά χρόνια, ένα μέρος της δουλειάς μου σχετίζεται με την υποστήριξη ανθρώπων που έχουν μία επιχειρηματική ιδέα και θέλουν να την μετατρέψουν σε μία βιώσιμη επιχείρηση. Παρατηρώ να γίνονται πολλά λάθη τα οποία αναφέρονται στη συνέχεια. Όμως το τραγικότερο είναι ότι δεν «ακούν»!

Και για να προλάβω μερικούς αναγνώστες… Ναι, σίγουρα παίζει ρόλο και το περιβάλλον (κράτος, κρίση, υποδομές κ.ά.) στο οποίο τολμούμε να επιχειρήσουμε. Όμως αυτό είναι ένα θέμα που μπορεί να αποτελέσει από μόνο του ένα άλλο άρθρο!

• Δεν εκπονούν μία μελέτη σκοπιμότητας έτσι ώστε να δουν αν τελικά η επιχειρηματική τους ιδέα είναι μία επιχειρηματική ευκαιρία και άρα αξίζει να επενδύσουν τα λεφτά τους και το χρόνο τους.
• Δεν σχεδιάζουν το project του στησίματος της επιχείρησής τους, το οποίο φυσικά περιλαμβάνει ως υποέργο και την ανάπτυξη του προϊόντος/υπηρεσίας που θα παρέχουν στον κόσμο. Δεν έχουν δηλαδή ένα καταγεγραμμένο και καλά μελετημένο Σχέδιο Διαχείρισης Έργου-Project Management Plan, με συγκεκριμένο φυσικό αντικείμενο που βασίζεται σε συγκεκριμένους στόχους, ορόσημα και παραδοτέα, συγκεκριμένο χρονοπρογραμματισμό και συγκεκριμένο προϋπολογισμό.
• Δεν ξέρουν αλλά και δε ζητούν ή δε δέχονται βοήθεια σε επίπεδο διαχείρισης του πολύπλοκου αυτού έργου που αφορά τη δημιουργία μιας νέας επιχείρησης.
• Θέλουν να στήσουν επιχείρηση τσάμπα. Ναι, υπάρχει η δυνατότητα της δημιουργίας μιας Ελάχιστης Βιώσιμης Επιχείρησης, όμως αυτό δε σημαίνει ότι δε βάζουμε ούτε ένα ευρώ ή ότι χτίζουμε την επιχείρησή μας στις πλάτες ειδικών/επαγγελματιών χωρίς να τους ανταμείβουμε όπως και όταν πρέπει.
• Δεν ξέρουν ποιοι είναι οι πελάτες τους. Βαδίζουν στα τυφλά χωρίς να γνωρίζουν και το χειρότερο, χωρίς να θεωρούν απαραίτητο να μάθουν τις ανάγκες και τα θέλω των δυνητικών πελατών τους αλλά και τα προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίζουν. Η βαθιά κατανόηση των πελατών μας είναι ένα από τα κλειδιά της επιτυχίας μας.
• Δεν αναπτύσσουν ένα συγκεκριμένο Branding Strategy το οποίο θα αποτελεί την πυξίδα τους, το οποίο θα αποτυπώνεται σε ό,τι κάνουν και θα βασίζεται στο «Γιατί-Πώς-Τι» τους. Από το λογότυπό τους, μέχρι το σχεδιασμό τους website τους, το περιεχόμενο που παρέχουν στον κόσμο, το σχεδιασμό των προϊόντων/υπηρεσιών τους, την επιλογή των συνεργατών τους, τις τακτικές μάρκετινγκ για την προώθηση της αξίας που παράγουν.
• Δεν αναπτύσσουν το Επιχειρηματικό Μοντέλο-Business Model της επιχείρησής τους με βάση το Branding Strategy. Δηλαδή στην ουσία δεν ξέρουν πώς θα παράξουν αξία τόσο για τους ίδιους όσο και για το κοινό στο οποίο απευθύνονται.
• Τραβούν τα projects τους σε μάκρος με αποτέλεσμα ή να τα εγκαταλείπουν οι ίδιοι στο τέλος γιατί τους έχει περάσει ο ενθουσιασμός ή να τα εγκαταλείπουν μέλη της ομάδας του έργου διότι δεν βλέπουν ότι οι κόποι τους έχουν αποτέλεσμα.
• Προσπαθούν να τα κάνουν όλα μόνοι τους. Ναι, μπορεί ένας entrepreneur να έχει πολλές ικανότητες, δεξιότητες και γνώσεις ή να είναι διατεθειμένος να μάθει. Όμως το one man show δεν είναι ποτέ αποτελεσματικό. Συνήθως καταλήγει στην αποτυχία. Μόνο οι οριζόντιες ομάδες μπορούν αν είναι αποδοτικές και να πετυχαίνουν στόχους.
• Αποφεύγουν την τεχνολογία. Και δεν αναφέρομαι μόνο στη χρήση των social media. Η παρακολούθηση του project είναι must και η προηγμένη τεχνολογία μας παρέχει πολλά εργαλεία (και open source) που εξυπηρετούν την οργάνωση και τη διαχείριση της επιχείρησής μας και των έργων που υλοποιούμε. Το σίγουρο είναι ότι η σωστή χρήση της τεχνολογίας είναι αυτή που διαχωρίζει τα επιτυχημένα από τα αποτυχημένα επιχειρηματικά εγχειρήματα.
• Επιδιώκουν την τελειότητα. Περιμένουν πρώτα να τελειοποιήσουν το προϊόν/υπηρεσία τους, τις διαδικασίες τους, το website τους και μετά να βγουν στον αέρα γιατί συνήθως φοβούνται ότι αλλιώς δεν θα τους αποδεχτεί ο κόσμος. Όμως συνήθως έτσι χάνουν πολύτιμο χρόνο και ευκαιρίες. Το πότε μια υλοποιημένη ιδέα θα βγει στον κόσμο αποτελεί το βασικότερο παράγοντα επιτυχίας ή αποτυχίας.
• Θέλουν όλα να γίνουν γρήγορα, εύκολα και ξεκούραστα. Με το πάτημα ενός κουμπιού! Δεν επικεντρώνονται στο σκοπό τους (τις περισσότερες φορές δεν ξέρουν και ποιος είναι αυτός), δεν είναι αφοσιωμένοι στο project της δημιουργίας της επιχείρησής τους και δεν δουλεύουν σκληρά αλλά και αποτελεσματικά.
• Δεν είναι agile. Δεν μπορούν εύκολα και άμεσα να κάνουν αλλαγές και δεν προσαρμόζονται γρήγορα στο μεταβαλλόμενο περιβάλλον.

Όλα τα προαναφερόμενα λάθη, τις περισσότερες φορές, συνυπάρχουν.

Το ελπιδοφόρο είναι ότι όλα μπορούν να διορθωθούν…

Αρκεί ο κάθε entrepreneur να πει όχι στην απολυτότητα και στην προχειρότητα, στη λογική ότι τα ξέρει όλα και στην πίστη του ότι οι απόψεις του είναι πάντα σωστές. Γιατί αλλιώς το παιχνίδι είναι χαμένο από χέρι! Και σ’ εκείνη την περίπτωση δεν φταίει η Κρίση!

Δήμητρα Ζερβάκη, EMBA, PMP, TTT